Rozdział VI.

"Ślepa i głupia może być tylko miłość. 

Jednak każdy ryzykuje, by ją poznać."

"Cholera ! Czemu akurat ta Granger !?" - myślał blondyn wychodząc z gabinetu profesora Snape.  Nie wiedział czemu tak wybuchł. Przecież to zwykła szlama. A może nie ? Czasem nawet świetnie się z nią bawił.  Znów pojawił mu się nie miły mętlik w głowie. Czy Czarny pan zabije Hermionę ? Czy będzie kazał zrobić to mu ? Nie, on tego nie zrobi. Nie może jej zabić. Nie !
Za pół godziny miała zacząć się lekcja transmutacji z Krukonami. Ruszył do pokoju, by wziąć książki. Nie spotkał brązowowłosej piękności.

***

-Hermiona chodź ! - wołała ruda Weasley. - Spóźnimy się na zaklęcia. 

-Już, już idę ! - odpowiedziała niosąc pod pachą grubą książkę, a w ręku trzymała pióro i różdżkę.

Dziewczyny szły korytarzem. Ginny zaczęła mówić o jakimś sprawdzianie, ale Hermiona nie słuchała jej. Patrzała w stronę Ślizgonów czekających na profesor McGonagall, która powinna zaraz zaprosić ich do sali. Widziała Parkinson i Malfoy rozmawiających ze sobą o czymś. Podnosili na siebie głos.

-Ty mopsie..., jak śmiesz ! - usłyszała Miona głos Smoka.

-Nie możesz kręcić z tą... . - po chwili usłyszała głos Ślizgonki. Niestety nie usłyszała do końca zdania.

Nagle chłopak spojrzał w stronę przyjaciółek. Hermiona lekko uśmiechnęła się. Chłopak również. Nie chciał , by  dziewczyna gniewała się na niego. 

-Myślisz, że o co się kłócili ? - spytała Ginny, gdy zbliżały się już do sali.

Miona nie słuchała. Myślała..., myślała o tym co łączy Ślizgonów kłócących się ze sobą.

-Halo ! Ziemia do Hermiony ! Parkinson i Malfoy ! Kłótnia !

-A no tak... . Kompletnie nie wiem. - powiedziała.

-Oni chyba rozmawiali o tobie... . - rzekła ruda uśmiechając się szeroko.

-Nie... . Po co mieliby rozmawiać o głupiej szlamie Granger.

-On się do ciebie uśmiechnął dziewczyno ! - krzyknęła cicho.

Hermiona zrobiła swój skromny, poczciwy uśmieszek.

-Chyba tak... . - powiedziała cichutko. - Ginny, ja tego kompletnie nie rozumiem. A i jeszcze ten dzisiejszy spacer. 

-Spacer ? Ulala, po lekcji pogadamy. Strasznie się cieszę, że mogę poprawiać ten pieprzony sprawdzian na waszej lekcji... .

-Powodzenia. - powiedziała Miona i weszły do sali.

***

Cofnijmy się do kłótni Ślizgonów:

Draco rozmawiał z Zabinim o Hermionie. Powiedział mu co Snape, mu powiedział. 

-No to nie źle. - powiedział Diabeł. - Podoba ci się dziewczyna, którą Sam-wiesz-kto chce wykończyć... .

-Tak. - powiedział cicho. 

Nagle koło niego pojawiła się Pensy.

-Kto ci się podoba Dracusiu ? - spytała pieszczotliwie, chodź nie za bardzo jej to wychodziło.

-Na pewno nie ty... . - warknął.

-On sięga wyżej. Aż do czerwonej sfery kujonów. - wtrącił się Blaise.

-Ććććć. - mruknął do przyjaciela blondyn.

-Oooo, podoba ci się Granger ? - spytała niezbyt zadowolona czarnowłosa.

-Zamknij się. - znów warknął.

-Szlama i szlachcic. Hahhahahaha. - zaśmiała się.

-Ty mopsie...,jak śmiesz !? - krzyknął cicho.

-Nie możesz kręcić z tą szlamą Granger ! 

Wtedy chłopak odwrócił głowę i zobaczył Hermionę uśmiechającą się do niego. "Cholera.- pomyślał" i również się uśmiechnął. Dziewczyna odeszła, a on wszedł do klasy.

***

Lekcje przeminęły w spokoju. Hermiona z Ginny udały się do Wielkiej Sali na obiad. Po drodze rozmawiały. Weszły i zobaczyły, że większość uczniów jest chyba jeszcze na lekcjach, bowiem prawie cała sala była pusta. Prawie... 

Przy stole Ślizgonów siedział Draco. Jadł zapiekankę ziemniaczaną  < kocham ja *.* >. Hermiona spojrzała z apetytem na ... potrawę ( XD ). Przełknęła ślinkę i ruszyła w stronę stołu. Nałożyła sobie to samo danie co Malfoy. Spojrzała na niego. Od pościł oko w jej stronę. Uśmiechnęła się i zrobiła swoją "odpychającą" minę. Która miała dać chłopakowi do zrozumienia, że odrzuca jego zaloty, lecz było na odwrót. Chłopak wstał od stołu i podszedł do stołu Gryffindoru przy którym siedziało jeszcze parę uczniów. 

-O której kończysz ostatnie zajęcia ? - spytał. 

-Mam zaraz ostatnie, godzinne zajęcia, czyli około 15:15. - odpowiedziała.

-Ah tak.... mamy razem zielarstwo. - rzekł. - Będę czekał na ciebie pod szklarnią. 

Chłopak wyszedł z sali.

-Co to było ? - spytała się Ginny. Uśmiechała się bardzo szeroko.

-Nie wiem... . - odpowiedziała przyjaciółce i znów na jej twarzy pojawił się uśmiech. 

                                              ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Przepraszam, że rozdział jest krótki i długo go nie dodawałam.

Mam nadzieję, że nie jest, aż tak nudny jak mi się wydaje. xd

~~Mionka